Στὸν  Ἄγγελο Σικελιανὸ

Ἀγαπητὲ μεγάλε Ἄγγελε,

Ἴσως δὲν ἔχω καὶ δικαίωμα κανένα μέσ’ ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ἀπουσίας μου νὰ χαιρετίσω τοὺς δελφικοὺς θριάμβους σου1.

Μοῦ στάθηκε ἀδύνατο νὰ μετακινηθῶ. Τὸ παθολογικὸ φαινόμενο τῆς φυγοκοσμικῆς δειλίας μου, ἀκριβῶς σὲ περιστάσεις σὰν αὐτή, βάζει ὅλα του τὰ δυνατὰ γιὰ νὰ κατισχύσῃ, καὶ τὸ κατορθώνει.

Ἀλλὰ τί; Βλέπω καὶ ἀπὸ μακρυά. Καὶ ἀπὸ ὅσα διαισθάνομαι καὶ ἀντιλαμβάνομαι ἔχω, καὶ ἁγνότερη ἴσως ἀπὸ ἄλλους ποὒ ἦρθαν στοὺς Δελφούς, τὴν ἐντύπωση τοῦ ἔργου σου, ποὺ εἶναι στὸ συνολικό του παρουσίασμα, κάτι σὰν ἀριστούργημα τῆς ποιητικῆς σου μεγαλοφάνταστης ἐργασίας.

Περισσότερα δὲν ἔχω καὶ δὲν ξέρω νὰ σοῦ εἰπῶ. Καὶ ὁλάκερη αὐτὴ ἡ πανήγυρις τῶν πανηγύρεων, καθὼς τὴν ἐνεπνεύσθη τὸ Σικελιάνειον ταῖρι, καὶ ἡ μετάδοση τῆς Αἰσχυλείου πνοῆς διὰ μέσου τῆς ζωντανῆς μας γλώσσας μὲ τὸ στίχο τοῦ Γρυπάρη, καὶ ὅλα τὰ μὲ τὸ πνεῦμα σου καὶ μὲ τὸ λόγο σου πλαίσια μὲ τὰ ὁποῖα ἀργὰ – ἀργὰ καὶ συγκρατητὰ τὴν πλαισιώνεις, ἀντιχτυποῦνε στὴ νέα ἑλληνικὴ ποίηση καὶ τὴ δαφνοστεφανώνουν.

Ταπεινὸς θαυμαστής σου
Κωστῆς Παλαμᾶς

21 thoughts on “Στὸν  Ἄγγελο Σικελιανὸ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.