Με μάτια… τουρκικά και γερμανικά
Μικρές οι προσδοκίες, για επιβολή ιδιαιτέρως δραστικών κυρώσεων, από την σύνοδο κορυφής της ΕΕ που άρχισε. Για τους περισσότερους πολίτες στην Ελλάδα, είναι δύσκολο να κατανοήσουν γιατί κάποιοι εταίροι μας, πρωτίστως δε η Γερμανία, διστάζουν να προχωρήσουν σε αυστηρότερα μέτρα κατά του καθεστώτος ΄Έρντογαν, όταν οι προκλήσεις της Άγκυρας, στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι τόσον πασιφανείς.
Αξίζει λοιπόν τον κόπο να δούμε και την άλλη πλευρά. Να κατανοήσουμε την «λογική» της. Ακριβώς γι’ αυτό επέλεξα σήμερα να ανθολογήσω από τον γερμανικό τύπο, μέσω της «Ντόιτσε Βέλε», δυο διαφορετικές προσεγγίσεις του ζητήματος. Μια από έναν Τούρκο οικονομολόγο και αρθογράφο και μια από τον επικεφαλής ενός γερμανικού ινστιτούτου το οποίο έχει διεθνή διάθρωση και απήχηση.
*** Ο Εμρέ Ντελιβελί μιλώντας στη γερμανική ραδιοφωνία, υποστήριξε: «Η τουρκική οικονομία θα ήταν πολύ ευάλωτη απέναντι σε ισχυρές ευρωπαϊκές κυρώσεις, δεδομένου ότι υπάρχουν στενοί οικονομικοί δεσμοί μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Οι μισές τουρκικές εξαγωγές πηγαίνουν στην ΕΕ. Στην Τουρκία υπάρχουν επίσης πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες. Οι Ευρωπαίοι αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων τουριστών στην Τουρκία».
Στην περαιτέρω ανάλυση του, μας κάνει να σκεφθούμε ότι ο Έρντογαν πορευόταν, ως τώρα, με τα μυαλά που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, το πρώτο εξάμηνο του 2015. Μυαλά Βαρουφάκη και Λαφαζάνη. Ότι μπορούσε να αντικαταστήσει την ΕΕ με άλλους ισχυρούς «προθύμους». Κυρίως την Ρωσία και την Κίνα. Αλλά τώρα είναι έτοιμος να κάνει «κωλοτούμπα», αλά Τσίπρα:
«Ίσως ο Έρντογαν προσπαθήσει να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Δύση, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όμως όχι εξαιτίας των απειλούμενων κυρώσεων αλλά επειδή συνειδητοποίησε ότι η οικονομία είναι εύθραυστη και ότι χρειάζονται χρήματα από το εξωτερικό για να ανακάμψει. Και τα χρήματα αυτά μπορούν να έρθουν μόνο από τη Δύση, τις ΗΠΑ και την ΕΕ. Το να περιμένει κάτι τέτοιο από τη Ρωσία, το Κατάρ ή την Κίνα δεν είναι ρεαλιστικό».
*** Την ίδια ώρα, ο Γκάμπριελ Φελμπερμάιρ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Παγκόσμιας Οικονομίας του Κιέλου, επισημαίνει ότι οι κυρώσεις έχουν κόστος και για εκείνους που τις επιβάλλουν: «Πρόσφατα εξετάσαμε το κόστος των κυρώσεων που επιβλήθηκαν στη Ρωσία. Εκεί θα βρει κανείς 8 δις ευρώ χαμένου ΑΕΠ για τη Γερμανία».
Μην ψάχνετε για «φιλέλληνες» και «φιλότουρκους». Απλώς , «είναι πολλά για λεφτά», που διακυβεύονται.