Η The Wall Street Journal βάζει τη σφραγίδα της στις γαλλικές εκλογές με τη καλύτερη ανάλυση που έχετε διαβάσει ως τώρα

Το 2017 ο Μacron κέρδισε με 32 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά. Σήμερα η διαφορά μπορεί να είναι και μονοψήφια.

ι προεδρικές εκλογές της Γαλλίας το 2017 ήταν ορόσημο για τη δυτική πολιτική. Εκείνη η εκλογική μάχη δεν δόθηκε σύμφωνα με τις παραδοσιακές γραμμές της αριστεράς και της δεξιάς, αλλά για την εθνική ταυτότητα, τη μετανάστευση και τους διεθνείς θεσμούς όπως το κοινό νόμισμα της Ευρώπης, το ευρώ. Έβαλε «πατριώτες» εναντίον «παγκοσμιοποιών», όπως το έθεσε η υποψήφια του Εθνικού Μετώπου Marine Le Pen, ή «το κλειστό» εναντίον του «ανοιχτού», σύμφωνα με τα λόγια του κεντρώου Emmanuel Macron.

Βy Greg Ip [Chief Economics Commentator, The Wall Street Journal]

Οι παγκοσμιοποιητές κέρδισαν αυτόν τον γύρο, με τον κ. Macron να ξεπερνά την κ. Le Pen κατά 32 ποσοστιαίες μονάδες. Ο επαναληπτικός αγώνας είναι την Κυριακή και το αποτέλεσμα φαίνεται πολύ πιο κοντινό, με τις δημοσκοπήσεις να τοποθετούν το προβάδισμα του κ. Macron σε υψηλό μονοψήφιο έως χαμηλό διψήφιο ποσοστό.

Αλλά ένα αστείο πράγμα συνέβη στον δρόμο για τη ρεβάνς: Οι διαχωριστικές γραμμές μεταξύ εθνικιστών και παγκοσμιοποιητών έγιναν πιο θολές καθώς τόσο η κ. Le Pen όσο και ο κ. Macron, ανταποκρινόμενοι σε μηνύματα από την πολιτική αγορά, τροποποίησαν τις θέσεις τους.

Το 2017, η κ.Le Pen ήθελε η Γαλλία να φύγει τόσο από την Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και από το ευρώ. Αυτό πιθανότατα συνέβαλε στην ήττα της: Παρά τα ελαττώματα του ευρώ, οι ψηφοφόροι δεν θέλουν οι συντάξεις και οι αποταμιεύσεις τους να εκφραστούν εκ νέου σε υποτιμούμενο νόμισμα. Η χαοτική και οικονομικά διαβρωτική αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ αμαύρωσε την έλξη οποιουδήποτε άλλου μιμείται το Brexit. Και έτσι το 2018 το Frexit απορρίφθηκε από την πλατφόρμα του κόμματος της κυρίας Ms. Le Pen, που τώρα ονομάζεται National Rally.

Εν τω μεταξύ, ο κ. Macron, ανήσυχος μήπως χάσει την υποστήριξη στα συντηρητικά κόμματα, ασχολήθηκε με τη γαλλική ταυτότητα και τη μετανάστευση. Άσκησε κριτική στις προοδευτικές κοινωνικές ιδέες που εισήχθησαν από τις ΗΠΑ, υπερασπίστηκε τη γαλλική αποικιακή ιστορία και διόρισε Υπουργό Εσωτερικών έναν σκληροπυρηνικό υπερασπιστή των συντηρητικών κοινωνικών αξιών και της γαλλικής ανεξιθρησκείας. Ο κ. Macron αποκάλυψε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αντιμετώπιση του «ισλαμιστικού αποσχιστισμού»—την τάση ορισμένων από τη μουσουλμανική μειονότητα της Γαλλίας να απομονώνονται από την κοσμική κοινωνία.

Το αποτέλεσμα είναι ότι μπαίνοντας σε αυτές τις εκλογές, οι εθνικιστές είναι λιγότερο εθνικιστές και οι παγκοσμιοποιητές λιγότερο παγκοσμιοποιητές. Τα ίδια μοτίβα μπορούν να φανούν σε όλη την Ευρώπη καθώς οι δεξιοί λαϊκιστές εγκαταλείπουν τη συζήτηση για αποχώρηση από την ΕΕ ή το ευρώ και τα κεντρώα κόμματα υιοθετούν μια πιο σκληρή γραμμή για τη μετανάστευση. Επιπλέον, η κ. Le Pen has έχει βρεθεί σε άμυνα λόγω του θαυμασμού στο παρελθόν για τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin και έχει καταδικάσει την εισβολή του στην Ουκρανία.

Ενόψει του πρώτου γύρου των εκλογών στις 10 Απριλίου, η μετανάστευση ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για μόλις το 25% των Γάλλων ψηφοφόρων και η Ουκρανία για μόλις το 15%, σύμφωνα με την δημοσκόπηση BVA. Στη θέση τους, τα παραδοσιακά οικονομικά ζητήματα έχουν αυξηθεί στη σημασία: το 45% ανέφερε την αγοραστική δύναμη και το μερίδιο ήταν ακόμη υψηλότερο μεταξύ των υποστηρικτών του αριστερού υποψηφίου Jean-Luc Mélenchon, ο οποίος ήρθε τρίτος στον πρώτο γύρο και του οποίου οι υποστηρικτές φλερτάρονται τόσο από τον κ. Mr. Macron όσο και από την κ. Le Pen.

Θεωρητικά, τα οικονομικά ζητήματα θα πρέπει να ανταποκρίνονται στα δυνατά σημεία του κ. Macron. Η ανεργία βρίσκεται στο 7,4%, το χαμηλότερο από το 2008. Από τότε που ανέλαβε ο κ. Macron, η οικονομική παραγωγή έχει αυξηθεί περισσότερο στη Γαλλία παρά στη Γερμανία, την Ιταλία ή τη Βρετανία. Το διαθέσιμο εισόδημα έχει αυξηθεί περισσότερο επί του κ. Macron παρά επί δύο προκατόχων του, σύμφωνα με μια μελέτη.

Το να μαντέψεις την πηγή αυτής της παράστασης είναι δύσκολο. Όπως οι περισσότερες κυβερνήσεις, η Γαλλία ξόδεψε πολλά για να μετριάσει τον αντίκτυπο της πανδημίας Covid-19 στους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις και αύξησε απότομα το χρέος. Παρόλα αυτά, κάποια εύσημα πιθανώς πηγαίνουν στις προσπάθειες του κ. Macron, να απελευθερώσει τις αγορές εργασίας, να απλοποιήσει τους φόρους και τις μισθολογικές διαπραγματεύσεις και να κάνει τα προγράμματα κατάρτισης πιο αποτελεσματικά. Η ανεργία των νέων είναι η χαμηλότερη των τελευταίων σχεδόν 40 ετών και ο αριθμός των θέσεων μαθητείας σχεδόν διπλασιάστηκε από το 2019 έως το 2021, σύμφωνα με την BNP Paribas. «Όσον αφορά τις προηγούμενες επιδόσεις, η γαλλική οικονομία είναι σίγουρα καλύτερη, επομένως ο Macron, μπορεί, και το κάνει, να λάβει τα εύσημα», δήλωσε ο Jean Pisani-Ferry, οικονομολόγος στο Sciences Po και σύμβουλος του κ.Macron το 2017.

Οι οικονομικές επιδόσεις, ωστόσο, έχουν επισκιαστεί από την άνοδο του πληθωρισμού στο υψηλότερο επίπεδο από τη δεκαετία του 1980, τον οποίο η κ.Le Pen εκμεταλλεύτηκε έξυπνα με υποσχέσεις για περικοπές στον φόρο προστιθέμενης αξίας.

Και όμως, ακόμα κι αν η κ. Le Pen βγει νικήτρια την Κυριακή χάρη σε θέματα όπως το χαρτζιλίκι, συμπεριλαμβανομένου του πληθωρισμού, πιθανότατα θα δει ένα τέτοιο αποτέλεσμα ως επιβεβαίωση της δια βίου επίθεσής της στην παγκοσμιοποίηση. «Η συζήτηση σήμερα σε όλες τις ευρωπαϊκές δημοκρατίες είναι ανάμεσα σε δύο οράματα για τον κόσμο: το παγκοσμιοποιητικό όραμα του Emmanuel Macron-the globalist vision of Emmanuel Macron και το εθνικό μου όραμα που υπερασπίζεται το έθνος ως προστατευτικό χώρο», δήλωσε σε μια συγκέντρωση την περασμένη εβδομάδα.

Η κ. Le Pen μπορεί να μην απειλεί πλέον να εγκαταλείψει την ΕΕ, αλλά μεγάλο μέρος του προγράμματός της θα έθετε τη Γαλλία σε τροχιά σύγκρουσης με τις αρχές του ευρωπαικού μπλοκ. Υπόσχεται να περικόψει τις γαλλικές συνεισφορές στο μπλοκ, να υποτάξει τους νόμους της ΕΕ στους νόμους της Γαλλίας (με δημοψήφισμα) και να δώσει προτεραιότητα στους Γάλλους εργάτες και επιχειρήσεις στις προσλήψεις και τις συμβάσεις, τα οποία περικόπτουν τις αρχές στις οποίες βασίζεται το μπλοκ. Η Γαλλία θα γίνει σαν την Πολωνία και την Ουγγαρία που «παραμένουν εντός του συλλόγου αλλά δεν παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες», είπε ο κ. Pisani-Ferry.

Πηγή: kourdistoportocali.comΗ The Wall Street Journal βάζει τη σφραγίδα της στις γαλλικές εκλογές με τη καλύτερη ανάλυση που έχετε διαβάσει ως τώρα